Fort I "Salis Soglio"

Opracowanie na podstawie materiałów źródłowych - Autor: Tomasz Trojnar

Budowę fortu I "Salis-Soglio" w Siedliskach rozpoczęto 16 listopada 1883 roku, a ukończono w 1886. Jest to fort artyleryjski jednowałowy, początkowo miał być fortem pancernym, ale po redukcji kosztów, zrezygnowano z dwóch wież pancernych na rzecz odkrytych stanowisk artyleryjskich. Nazwa fortu wzięła się od imienia kierownika jego budowy barona Daniela Salis Soglio. Wzniesiono fort na planie bastionu z suchą fosą. W forcie są cztery główne dziedzińce, przy których rozmieszczono koszary: dziedziniec szyjowy, centralny, prawy i lewy. W nich zlokalizowano m.in.: pomieszczenia noclegowe dla załogi obiektu, 2 kuchnie, 2 studnie, izba chorych, wartownia z aresztem, magazyny żywności i centrala telefoniczna. Na uzbrojenie przewidziano w pierwszej, nie okrojonej wersji cztery armaty 12cm zainstalowane w dwóch wieżach Grusona, 7 armat 12cm M.61, 6 armat 15cm M.61, 4 moździerzy 24cm i 12 armat 12cm M.59. Wieże Grusona w wyniku redukcji kosztów przy budowie zostały zamienione na 4 sztuki armat 12 cm M.61 w otwartych stanowiskach ogniowych. Amunicje na wały dostarczano 6 windami amunicyjnymi, a armaty transportowano windą działową. Obrona fosy odbywała się z trzech kaponier.

Fort jest częścią tzw. "Grupy Siedliskiej", do której zaliczają się również forty dodatkowej linii wspierającej wybudowane na przedpolu Fortu I, tzw. forty wysunięte (teren dzisiejszej Ukrainy): I/1”Łysiczka”, I/2 „Byków”, I/3 „Pleszowice”, I/4 „Maruszka Las”, I/5 „Popowice”, I/6 „Dziewięczyce”.

W czasie pierwszego i drugiego oblężenia Twierdzy Przemyśl Fort I wspierał swoim ogniem działania Grupy Siedliskiej, która była areną zaciekłych walk. Ponadto stacjonowało w nim dowództwo obwodu obronnego VI/2.

Po przegranych bitwach 2, 3 i 4 Armii gen. Conrada pod Rawą Ruską, fort ogniem swoich dział, w dniach 12-16 września 1914 r., zabezpieczał i osłaniał odwrót swoich wojsk w kierunku zachodnim. W dniach 5-8 października 1914 r. grupa ortów siedliskich, odpierała liczne, zmasowane ataki oddziałów rosyjskich gen. Szczerbaczewa. Obiekt został częściowo wysadzony w powietrze w czasie kapitulacji Twierdzy w 1915, a częściowo rozebrany po 1945.

Opracowanie tekstu: Jacek Dzik

Bibliografia i materiały źródłowe:

Forester Franz - Twierdza Przemyśl, Warszawa 2000 r.
Idzikowski Tomasz - Forty Twierdzy Przemyśl, Przemyśl 2001 r.
Idzikowski Tomasz - Twierdza Przemyśl
Mini przewodnik, Przemyśl 2005 r.
Różański Jan - Forty Twierdzy Przemyśl, Przemyśl 1980 r.

Autor zdjęć: Dariusz Strycharski